Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις σπασμωδικές και αποσπασματικές συνδικαλιστικές και συντεχνιακές αντιδράσεις στη διαρκή και σκληρή πίεση που δέχεται η κοινωνία. Μου θυμίζετε ομαδούλες στον Τιτανικό, η μια να γράφει μήνυση γιατί το γερμένο πλοίο του έχυσε το κρασί στο κοστούμι, η άλλη αγωνίζεται για αλλαγή ρεπερτορίου στην ορχήστρα. Πιθανότατα είναι πολύ πέρα από τα όρια κατανόησης σας, αλλά η οικονομική συγκυρία και η μνημονιακή συμφωνία επιτρέπουν, σε απλά ελληνικά, να εξαχθούν από την ελληνική επικράτεια όλα τα ευρώ, μέχρι τελευταίου, και στην πορεία να αλλάξει ιδιοκτήτη το σύνολο της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας. Το αν η διαδικασία αυτή θα αφαιμάξει τους κατοίκους της Ελλάδας κατά 30%, 60% ή 99% θα είναι θέμα οικονομικών συγκυριών και πολιτικών συσχετισμών. Μια και βρισκόμαστε στο πρώτο στάδιο του 30% μπορείτε ανέμελοι και ανόητοι να συνεχίσετε το τελευταίο βαλς. Αν από την άλλη θέλετε να προστατεύσετε την αιμοκάθαρση του νεφροπαθούς, τη σίτιση των παιδιών και των φοιτητών, ή τα φορολογικά της φάρας σας, καλύτερα να σκεφτείτε με πολιτικούς επαναστατικούς όρους πριν είναι αργά.
Ingen kommentarer:
Send en kommentar